به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه خبری راه آرمان به نقل از نوید شاهد کرمان، شهید «حسین محمدی‌پور» بیست و چهارم تیر ۱۳۴۵ در روستای جهان‌آباد از توابع شهرستان رفسنجان زاده شد.

وی تا دوم راهنمائی درس خواند و بهعنوان بسیجی در جبهه حضور یافت، سرانجام در دهم اردیبهشت ۱۳۶۱ در خرمشهر به شهادت رسید.

در ادامه بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید «حسین محمدی‌پور» را با هم مرور می‌کنیم:

امام را تنها نگذاريد و هميشه دعا براى امام عزيز كنيد و خط سرخ شهيدان را ادامه دهيد كه پيروزی‌هاى بسيار بزرگ  و عظيمى را در بر دارد، پيام من به خانواده‌هاى شهدا و معلولين انقلاب اين است كه به قول امام خانواده‌هاى شهدا اولين كارى كه مى‌توانند بكنند، صبر و شكيبايى و هم چنين معلولين انقلاب، برادران داوطلب، سربازان امام زمان، پاسداران جان بر كف و رزمندگان قواى مسلح جمهورى اسلامى ايران است.

پيام من به شما رزمندگان است كه دست از امامتان بر نداريد و تا آخرين قطره خونتان براى اسلام و مسلمين جهان خدمت كنيد و اميدوارم كه اين پيروزى‌هاى عزيز و بزرگ ملت ايران را بيش از پيش بيدار و بيدارتر نموده تا آنها همچون ساير قواى مسلح بتوانند به پيام بنیان‌گذار جمهورى اسلامى ايران لبيك گويند.

مادر گرامى و پدر مهربانم، براى من گريه نكنيد و به جاى اينكه گريه كنيد، بگوييد خدايا اين قربانى را از ما قبول كن بگو ديگر فرزندى ندارم در راه تو بدم، خدايا همين را داشتم و دادم در راه تو خدايا از من قبول كن.

مادر مهربان، به برادر كوچك من بگو گريه نكند، حتما به سن من كه رسيد آن را براى آزاد كردن قدس بفرستيد. مادر تا مى‌توانيد امام را يارى كنيد و گريه نكنيد با مادر شهدا بنشينيد و دعا كنيد مادر جنازه فرزند خودرا هر جا كه خواستيد دفن كنيد.

من خيلى دلم مى خواست پيش امام بروم، نرسيدم به حضور امام بروم، شما برويد و يادى از من در حضور امام بكنيد.اين وصيت‌نامه را در سر قبر من بخوانید و بگوييد كسى براى  من عزا نگيرد، من در راه هدفم كشته شدم.

انتهای خبر/م