به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه خبری راه آرمان به نقل از  نوید شاهد کرمان، شهید «حسین عارفی» در سال ۱۳۴۶ در خانواده‌ای متدين در روستاي جفريز از توابع شهرستان بافت چشم به جهان گشود.

وی تحصيلات ابتدائي را در همان روستا سپري كرد و سپس وارد مدرسه راهنمائي آيت‌الله طالقاني گوغر گرديد. وی با شروع جنگ تحميلي عشق مولايش حسين او را به ميدان كارزار رهنمون شد و در عمليات مختلف از جمله رمضان والفجر و كربلاي دو و سه و پنج شركت نمود. از ويژگي‌هاي بارز اخلاقي ايشان بسيار صبور و بردبار بود و هميشه لبخند بر لب داشت. او عشق وافري به اهل بيت داشت و سرانجام در عمليات كربلاي پنج و در منطقه عمومی شلمچه به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید «حسین عارفی» را مرور می‌کنیم:

بسم رب الشهداء والصديقين
مپنداريد كساني كه در راه خداوند كشته مي‌شوند فرموده‌اند بلكه انها زنده‌اند و نزد خداي خود روزي مي‌خورد. با سلام و درود بر منجي عالم بشريت، فرماندهي اصلي‌مان اقا امام زمان (عج) و نائب برحقش خميني بت شكن و با سلام و درود بر رزمندگان پرتوان و سلحشور اسلام كه حماسه مي‌آفرينند و با سلام بر شهداي جنگ تحميلي و شهيدان اسلام، آنهایي كه از جان و مال زندگي خويش گذشتند و جان خويش را به خداي خود تقديم كردند و او را صاحب اصلي جان خويش دانستند.

چند كلمه‌اي به امت حزب الله و مسلمان ايران و مي‌گوئيم كه اميدوارم مورد قبول آنها وخداي آنها قرار گيرد انشاءالله.

حال كه عزم سفر كرده‌ام كه يا در اين سفر ماموريت حيات جاويد (اخروي )نصيبم مي‌گردد و با حيات دنيوي هر چه مشيت الهي است و اگر حيات جاويد نصيبم شد از شما ملت عزيز و ارجمند ميخواهم كه به رهنمودهاي امام عزيزمان اين سرمايه خدائي كه به ما عنايت شده است و راه او را روش قرار دهيد.

همان طوري كه قرآن ميفرمايد انا لله وانا اليه راجعون ما از خدائيم و باز گشتمان نيز بسوي خدا است پدر مهربانم پيام من نسبت به شما اين است كه در مرگ من گريه نكنيد زيرا كه شهيد گريه ندارد، زيرا من خودم اين را انتخاب كرده‌ام واين راه، راه انبياء است، همان راه حسين بن علي (ع) كه در آن درس آزادي، شجاعت و شهامت وشهادت است.

شما افتخاركنيد كه چنين فرزندي تربيت كرده ايد و در راه اسلام فدا كرديد و شما بايد هم چنان صبر واستقامت داشته باشيد، مبادا گريه كنيد كه دشمن با گريه كردن شما شاد مي‌شود و من طلب عفو و بخشش از شما دارم، زيرا كه شما رنج‌هاي فراوان نسبت به من تحمل كرده‌ايد و من نتوانستم آن دين شما را جبران كنم و تقوا را پيشه سازيد.

نماز بخوانيد و دعا براي رزمندگان و جان امام كنيد كه خدا به شما اجر مي‌دهد و از برادران عزيز و ارجمند و كساني كه قدرت و توانائي رزميدن و جنگيدن را دارند، مي‌خواهم كه در جبهه جنگ اسلام حضور داشته باشند و در مرگم استوار و صابر باشند و اميدوارم كه بتوانيد راه اين حقير را ادامه دهيد و آن اسلحه خونيني كه از دستم افتاد برداريد و راهم را ادامه دهيد و طلب عفو وبخشش از همگي شما دارم.

از خواهران خود مي‌خواهم كه آن سرمايه و ارزشي كه خداوند متعال و اسلام عزيز برايشان قائل گرديده است و آن ارزش حفظ حجاب است و اين ارزش و وقار خويش حفظ  نمايند اميد است كه مورد توجه همگي قرار گيرد.

انتهای خبر/