به گزارش سرویس فرهنگی پایگاه خبری راه آرمان؛ این ختم‌ها را به نام چهارده معصوم(ع) قرائت می‌کنیم تا ضمن ذخیره قیامت با نیت تعجیل در فرج حضرت حجت(عج)، طول عمر و سلامتی مقام معظم رهبری امام خامنه‌ای، سلامتی مدافعین امنیت کشورمان ذخیره گردد.

آیات امشب منحصراً برای پیروزی رزمندگان جبهه مقاومت در برابر رژیم غاصب کودک‌کش که حتی به بیمارستان و کلیسا هم رحم نمی‌کند، ختم سراسری خواهند شد تا ریشه ظلم توسط اتحاد جهان اسلام از جا برکنده شود.

امروز مردم غزه بیش از هر زمان دیگری محتاج کمک از سوی مردم جهان هستند و مرتب بمباران می‌شوند این آیات را به آنان تقدم کنیم تا مرحمی بر دل داغدیده آن‌ها باشد.

مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ وَاللَّهُ يُضَاعِفُ لِمَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿۲۶۱﴾

كسانی كه اموال خود را در راه خدا انفاق می‌كنند، همانند بذری هستند كه هفت خوشه بروياند، كه در هر خوشه، يكصد دانه باشد، و خداوند آن را براي هر كس بخواهد (و شايستگی داشته باشد)، دو يا چند برابر می‏‌كند، و خدا (از نظر قدرت و رحمت،) وسيع، و (به همه چيز) داناست. (۲۶۱)

الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ثُمَّ لَا يُتْبِعُونَ مَا أَنْفَقُوا مَنًّا وَلَا أَذًى لَهُمْ أَجْرُهُمْ عِنْدَ رَبِّهِمْ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ ﴿۲۶۲﴾

كسانی كه اموال خود را در راه خدا انفاق می‏‌كنند، سپس به دنبال انفاقی كه كرده‏‌اند، منت نمی‌گذارند و آزاری نمی‌رسانند، پاداش آنها نزد پروردگارشان (محفوظ) است، و نه ترسی دارند، و نه غمگين می‏‌شوند. (۲۶۲)

قَوْلٌ مَعْرُوفٌ وَمَغْفِرَةٌ خَيْرٌ مِنْ صَدَقَةٍ يَتْبَعُهَا أَذًى وَاللَّهُ غَنِيٌّ حَلِيمٌ ﴿۲۶۳﴾

گفتار پسنديده (در برابر نيازمندان)، و عفو (و گذشت از خشونت‌های آنها)، از بخششی كه آزاري به دنبال آن باشد، بهتر است، و خداوند، بی نياز و بردبار است. (۲۶۳)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَا تُبْطِلُوا صَدَقَاتِكُمْ بِالْمَنِّ وَالْأَذَى كَالَّذِي يُنْفِقُ مَالَهُ رِئَاءَ النَّاسِ وَلَا يُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ كَمَثَلِ صَفْوَانٍ عَلَيْهِ تُرَابٌ فَأَصَابَهُ وَابِلٌ فَتَرَكَهُ صَلْدًا لَا يَقْدِرُونَ عَلَى شَيْءٍ مِمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ﴿۲۶۴﴾

ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد! بخشش‌های خود را با منت و آزار، باطل نسازيد! همانند كسی كه مال خود را برای نشان دادن به مردم، انفاق می‌‏كند، و به خدا و روز رستاخيز، ايمان نمی‌‏آورد، (كار او) همچون قطعه سنگی است كه بر آن، (قشر نازكی از) خاک باشد، (و بذرهايی در آن افشانده شود،) و رگبار باران به آن برسد، (و همه خاكها و بذرها را بشويد،) و آن را صاف (و خالی از خاک و بذر) رها كند. آنها از كاری كه انجام داده‏ اند، چيزی به دست نمی‌‏آورند، و خداوند، جمعيت كافران را هدايت نمی‌كند. (۲۶۴)

وَمَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمُ ابْتِغَاءَ مَرْضَاتِ اللَّهِ وَتَثْبِيتًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ كَمَثَلِ جَنَّةٍ بِرَبْوَةٍ أَصَابَهَا وَابِلٌ فَآتَتْ أُكُلَهَا ضِعْفَيْنِ فَإِنْ لَمْ يُصِبْهَا وَابِلٌ فَطَلٌّ وَاللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ ﴿۲۶۵﴾

و (كار) كسانی كه اموال خود را براي خشنودی خدا و تثبيت (ملكات انسانی در) روح خود، انفاق می‌‏کنند، همچون باغی است كه در نقطه بلندی باشد، و باران‌های درشت به آن برسد، (و از هوای آزاد و نور آفتاب، به حد كافی بهره گيرد،) و ميوه خود را دو چندان دهد (كه هميشه شاداب و با طراوت است). و خداوند به آنچه انجام می‌‏دهيد (۲۶۵)

أَيَوَدُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تَكُونَ لَهُ جَنَّةٌ مِنْ نَخِيلٍ وَأَعْنَابٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ لَهُ فِيهَا مِنْ كُلِّ الثَّمَرَاتِ وَأَصَابَهُ الْكِبَرُ وَلَهُ ذُرِّيَّةٌ ضُعَفَاءُ فَأَصَابَهَا إِعْصَارٌ فِيهِ نَارٌ فَاحْتَرَقَتْ كَذَلِكَ يُبَيِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ ﴿۲۶۶﴾

آيا كسی از شما دوست دارد كه باغی از درختان خرما و انگور داشته باشد كه از زير درختان آن، نهرها بگذرد، و برای او در آن (باغ)، از هر گونه ميوهای وجود داشته باشد، در حالیكه به سن پيری رسيده و فرزندانی (كوچک و) ضعيف دارد، (در اين هنگام،) گردبادی (كوبنده)، كه در آن آتش (سوزانی) است، به آن برخورد كند و شعله‌ور گردد و بسوزد؟! (همين طور است حال كسانی كه انفاق‌های خود را، با ريا و منت و آزار، باطل می‌‏کنند). اين چنين خداوند آيات خود را برای شما آشكار می‌سازد، شايد بينديشيد (و با انديشه، راه حق را بيابيد)! (۲۶۶)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِنْ طَيِّبَاتِ مَا كَسَبْتُمْ وَمِمَّا أَخْرَجْنَا لَكُمْ مِنَ الْأَرْضِ وَلَا تَيَمَّمُوا الْخَبِيثَ مِنْهُ تُنْفِقُونَ وَلَسْتُمْ بِآخِذِيهِ إِلَّا أَنْ تُغْمِضُوا فِيهِ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ ﴿۲۶۷﴾

ای كسانی كه ايمان آورده‌ايد! از قسمت‌های پاكيزه اموالی كه (از طريق تجارت) به دست آورده‌ايد، و از آنچه از زمين برای شما خارج ساخته‌ايم (از منابع و معادن و درختان و گياهان)، انفاق كنيد! و برای انفاق، به سراغ قسمتهای ناپاک نرويد در حالیكه خود شما، (به هنگام پذيرش اموال،) حاضر نيستيد آنها را بپذيريد، مگر از روی اغماض و كراهت! و بدانيد خداوند، بی‌نياز و شايسته ستايش است. (۲۶۷)

الشَّيْطَانُ يَعِدُكُمُ الْفَقْرَ وَيَأْمُرُكُمْ بِالْفَحْشَاءِ وَاللَّهُ يَعِدُكُمْ مَغْفِرَةً مِنْهُ وَفَضْلًا وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ ﴿۲۶۸﴾

شيطان، شما را (به هنگام انفاق)، وعده فقر و تهيدستی‌ می‌دهد، و به فحشا (و زشتی‌ها) امر می‌كند، ولی خداوند وعده آمرزش و فزونی به شما می‌‏دهد، و خداوند، قدرتش وسيع، و (به هر چيز) داناست. (به همين دليل، به وعده‌های خود، وفا می‌كند). (۲۶۸)

يُؤْتِي الْحِكْمَةَ مَنْ يَشَاءُ وَمَنْ يُؤْتَ الْحِكْمَةَ فَقَدْ أُوتِيَ خَيْرًا كَثِيرًا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ ﴿۲۶۹﴾

(خدا) دانش و حكمت را به هر كس بخواهد (و شايسته بداند) می‌دهد، و به هر كس دانش داده شود، خير فراوانی داده شده است. و جز خردمندان، (اين حقايق را درک نمی‌كنند، و) متذكر نمی‌گردند. (۲۶۹)

وَمَا أَنْفَقْتُمْ مِنْ نَفَقَةٍ أَوْ نَذَرْتُمْ مِنْ نَذْرٍ فَإِنَّ اللَّهَ يَعْلَمُهُ وَمَا لِلظَّالِمِينَ مِنْ أَنْصَارٍ ﴿۲۷۰﴾

و هر چيز را كه انفاق می‌كنيد، يا (اموالي را كه) نذر كرده‌ايد (در راه خدا انفاق كنيد)، خداوند آنها را می‌داند. و ستمگران ياوری ندارند. (۲۷۰)

انتهای خبر/س